Wtorek, 5 listopad 2024

„Prawo co dnia” we wtorkowej „Rzeczpospolitej” informuje: „Przelew na cudze konto też dał ulgę”. Pieniądze z darowizny przekazane na rachunek bankowy wierzyciela obdarowanego korzystają z pełnego zwolnienia. Prawie dwie dekady temu ustawodawca zdecydował, że fiskus nie będzie czerpał profitów z przepływu majątku w najbliższej rodzinie. W praktyce jednak ze stosowaniem tego pełnego, nielimitowanego zwolnienia z podatku od spadków i darowizn wprowadzonego dla tzw. zerowej grupy podatkowej nie jest tak różowo. Skorzystanie z niego zostało obwarowane pewnymi warunkami. A fiskus podchodzi do nich bardzo restrykcyjnie i chętnie kwestionuje prawo do ulgi. Na szczęście dla podatników nie zawsze z dobrym skutkiem. Potwierdza to jeden z najnowszych wyroków Naczelnego Sądu Administracyjnego. We wniosku o interpretację podatnik wyjaśnił, że dostał od ojca 110 tys. zł. Nie było wątpliwości, że ojciec i syn należą do tzw. zerowej grupy podatkowej, która ma prawo do nielimitowanej ulgi w podatku od spadków i darowizn. Problemem okazało się jednak to, że zgodnie z umową darowizny pieniądze zostały przelane przez darczyńcę nie na konto obdarowanego, ale na rachunek jego wierzyciela. Była to osoba, od której syn kupił na rynku wtórnym mieszkanie spółdzielcze. Darowizna od ojca miała pokryć połowę ceny zakupu. Wbrew oczekiwaniom podatnika fiskus uznał, że taka darowizna w pieniądzu nie spełnia warunków do objęcia jej ulgą. NSA nie miał zaś wątpliwości, że warunek do skorzystania z ulgi jest spełniony także wówczas, gdy środki z darowizny trafiają z konta darczyńcy na rachunek osoby trzeciej, która jest wierzycielem obdarowanego. To znaczy wtedy, kiedy darczyńca przekaże pieniądze na rachunek wierzyciela wskazany przez obdarowanego. Chodzi przecież o dokumentowanie przepływu środków. Wyrok jest prawomocny- czytamy na 13 stronie głównego wydania.

(Źródło: „Rzeczpospolita”– 05.11.2024.).

„Rz” zauważa w innym miejscu: „Przemysł stwarza pozory. Co z PKB?”. Poniedziałkowe dane o PMI dla polskiego przemysłu zaskoczyły pozytywnie, ale nie zmieniają ogólnej sytuacji. Ekonomiści czekają w listopadzie m.in. na dane o PKB w trzecim kwartale. Z poniedziałkowych danych S&P Global wynika, że indeks PMI dla polskiego sektora przetwórczego w październiku wyniósł 49,2 pkt. To wprawdzie poniżej granicy 50 pkt, oddzielającej wzrost od spadku aktywności w sektorze, ale najwyżej od kwietnia 2022 r. i wyraźnie ponad konsensus prognoz ekonomistów ankietowanych przez „Parkiet” i „Rzeczpospolitą” (48,4 pkt). Po 2,5 roku ciągłych spadków w końcu lekko urosły oceny bieżącej produkcji oraz zatrudnienia. „To może sygnalizować zbliżający się koniec procesów restrukturyzacyjnych w polskim przetwórstwie” – komentują ekonomiści Credit Agricole. Jednocześnie sytuacja w rodzimym sektorze przetwórczym pozostaje trudna. Wzrost produkcji udało się osiągnąć przede wszystkim dzięki realizacji zaległości produkcyjnych. W połowie listopada poznamy szybki, a pod koniec miesiąca wstępny (bardziej szczegółowy) szacunek PKB Polski w trzecim kwartale. Konsensus prognoz sugeruje, że polska gospodarka urosła o 2,9 proc. rok do roku, czyli nieco mniej niż w drugim kwartale (3,2 proc.). Więcej szczegółów- na 16 stronie części ekonomicznej głównego wydania.

(Źródło: „Rzeczpospolita”– 05.11.2024.).

Dodatek „Rz”– „Administracja i samorząd” zamieszcza z kolei tekst: „Jak miarkować kary umowne w zamówieniach publicznych?”. Wyraźna nieadekwatność kary umownej, przy uwzględnieniu wszystkich jej funkcji i skutków, także niemajątkowych, uzasadnia jej obniżenie, czyli miarkowanie – mówi Luiza Modzelewska, wiceprezes Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej. Prokuratoria Generalna RP opublikowała rekomendacje dotyczące formułowania kar umownych w kontraktach o zamówienie publiczne. Jak tłumaczy rozmówczyni „Rz”, poprzez rekomendacje Prokuratoria podejmuje starania, by ułatwić przygotowywanie umów w taki sposób, żeby kary umowne skutecznie zabezpieczały interesy wierzyciela oraz sprawną realizację umowy. Postanowienia o karach umownych są nieodzownym elementem każdej umowy w sprawie zamówienia publicznego. W kontraktach służących realizacji zadań publicznych pełnią one ważne funkcje. Najczęściej stanowią nie tyle „rekompensatę” związaną z naruszeniem umowy, ale przede wszystkim mobilizują wykonawcę do sprawnej, prawidłowej realizacji zamówienia, za którym stoi interes publiczny. Muszą zatem stanowić pewną dolegliwość dla dłużnika. Ważne jednak, by nie okazała się ona rażąco niewspółmierna do skutków naruszenia umowy, na przykład zaistniałego opóźnienia. Pełny tekst obszernej rozmowy- na pierwszej i drugiej stronie dodatku.

(Źródło: „Rzeczpospolita”– 05.11.2024.).

„Administracja…” zamieszcza również tekst pod hasłem: „Czy darowizna nieruchomości na rzecz Skarbu Państwa podlega opodatkowaniu VAT?”. To, czy darowizna nieruchomości powinna zostać zaraportowana dla celów podatku VAT, zależy od konkretnej sytuacji. Podejście do tego zagadnienia zostało także ukształtowane w krajowej praktyce interpretacyjnej. W omawianej sprawie dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał, że powiat, który dokonał darowizny na rzecz Skarbu Państwa będzie występował w charakterze podatnika VAT. Oświadczenie darczyńcy pod rygorem nieważności składane jest bowiem w formie aktu notarialnego. Darowizna stanowi zatem czynność cywilnoprawną. Co z kolei, uniemożliwia uznanie, że w analizowanej sytuacji powiat działa w charakterze organu władzy publicznej. W tym zakresie dyrektor KIS podzielił więc stanowisko powiatu. Dyrektor KIS nie zgodził się jednak ze stanowiskiem powiatu, że darowizna nieruchomości stanowi dostawę towarów podlegającą opodatkowaniu VAT. Jak wskazał dyrektor KIS, czynność nieodpłatnego przekazania w formie darowizny nieruchomości drogowej na rzecz Skarbu Państwa nie będzie podlegała opodatkowaniu VAT. W analizowanej sprawie nie jest bowiem spełniony warunek określony w art. 7 ust. 2 pkt 2 ustawy o VAT. Ponieważ nabycie przez powiat działki nie nastąpiło w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu VAT, tym samym powiatowi nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia nieruchomości. Dyrektor KIS skonkludował, że planowana darowizna nieruchomości drogowej nie będzie stanowiła dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 2 ustawy o VAT, a w konsekwencji nie będzie podlegała opodatkowaniu. Lektura dla zainteresowanych- na trzeciej stronie dodatku.

(Źródło: „Rzeczpospolita”– 05.11.2024.).

Kolejny dodatek „Rz”– „Nawigator Prawny”– radzi natomiast: „Kupujesz nieruchomość? Poznaj zasady rękojmi”. Sprzedawca nieruchomości odpowiada za wady przedmiotu sprzedaży, nawet jeśli o nich nie wiedział. Sprzedawca odpowiada wobec kupującego za przedmiot sprzedaży w różnych aspektach. Jedną z form ustawowej ochrony kupującego przed wadliwością przedmiotu sprzedaży jest rękojmia, której zasady można zmodyfikować w umowie sprzedaży. Zgodnie z przepisami sprzedawca udziela rękojmi niezależnie od tego, czy sprzedaje rzecz ruchomą, czy nieruchomość. Ochronę nabywcy nieruchomości zapewniają także inne przepisy prawa, m.in. ustawa z 6 lipca 1982 r. o księgach wieczystych i hipotece, w której wyrażono rękojmię wiary publicznej ksiąg wieczystych. Mimo podobieństwa nazw rękojmia wiary publicznej ksiąg wieczystych i rękojmia sprzedaży nieruchomości to dwa różne i niezależne od siebie pojęcia prawne. Niniejszy tekst poświęcony jest drugiemu z nich, czyli rękojmi sprzedaży nieruchomości- czytamy w ramach wstępu. Szczegóły- na pierwszej stronie dodatku.

(Źródło: „Rzeczpospolita”– 05.11.2024.).

„Nawigator…” informuje też: „Podatek od nieruchomości 2025: Kluczowe zmiany”. Ministerstwo Finansów przygotowało nowelizację przepisów dotyczących podatku od nieruchomości, która ma wejść w życie w 2025 roku. Chociaż resort deklaruje neutralność zmian dla firm, mogą one przynieść nowe wyzwania i potencjalne spory z organami podatkowymi. Właściciele paneli fotowoltaicznych mogą odetchnąć z ulgą. Nowa definicja budowli nie spowoduje opodatkowania całych paneli, a jedynie ich części budowlanych, takich jak wsporniki. To zgodne z dotychczasowym orzecznictwem, m.in. wyrokiem WSA w Szczecinie z 11 września 2019 roku, gdzie sąd uznał za budowle jedynie części budowlane paneli. Zmiany wprowadzają nowe definicje budynku i budowli na potrzeby podatku od nieruchomości. Budynki będą opodatkowane według powierzchni użytkowej, a budowle według wartości początkowej lub rynkowej ze stawką 2 proc. Nowością jest zasada, że obiekt spełniający kryteria zarówno budynku, jak i budowli, będzie klasyfikowany jako budynek. Więcej szczegółów- na drugiej stronie dodatku.

(Źródło: „Rzeczpospolita”– 05.11.2024.).

„Dziennik Gazeta Prawna” odnotowuje z kolei: „Budujesz? Uważaj na projekt techniczny”. Właśnie zakończono pierwsze duże inwestycje realizowane na podstawie znowelizowanego w 2020 r. prawa budowlanego. Okazuje się, że wprowadzenie projektu technicznego, zamiast uprościć procedury, zastawiło na inwestorów pułapkę. Projektu technicznego nie trzeba dołączać do wniosku o pozwolenie na budowę czy zgłoszenia budowy. Nowelizacja prawa budowlanego, która weszła w życie 19 września 2020 r., wprowadziła podział projektu budowlanego na trzy części. Inwestor do wniosku o pozwolenie na budowę czy zgłoszenia dołącza projekt zagospodarowania terenu lub działki oraz projekt architektoniczno-budowlany. Na podstawie nowelizacji w tym ostatnim dokumencie nie trzeba już uwzględniać rozwiązań technicznych. Zamieszcza się je oddzielnie, w projekcie technicznym. Zawartość projektu technicznego jest istotna z punktu widzenia procesu inwestycyjnego, ponieważ w jego zakres wchodzą, m.in. projektowane rozwiązania konstrukcyjne wraz z wynikami obliczeń statyczno-wytrzymałościowych, opracowania branżowe, charakterystyka energetyczna budynku, niezbędne rozwiązania techniczne oraz materiałowe- czytamy. Więcej- na łamach „DGP”.

(Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”– 05.11.2024.).

W innym miejscu „DGP” informuje: „Podrzucone śmieci sporym problemem mieszkańców osiedli. Będą mandaty?”. Nowe przepisy miałyby ograniczać proceder podrzucania odpadów komunalnych do wiat śmietnikowych i pomóc innym mieszkańcom obciążanym kosztami za odbiór śmieci, których nie wyprodukowali. Dziś jest to utrudnione. 6 listopada 2024 r. sejmowa komisja zajmie się dwiema petycjami dotyczącymi problemu podrzucania odpadów do cudzych wiat śmietnikowych. W jednej z petycji proponuje się dodanie nowego przepisu w ustawie o utrzymaniu czystości i porządku w gminach. „Kto pozostawia odpady komunalne i budowlane w wiatach śmietnikowych lub w ich obrębie, a które przypisane są pod inny adres niż sprawca czynu zamieszkuje lub ma zarejestrowaną własną działalność gospodarczą podlega karze grzywny od 1000 do 10000 tysięcy złotych.” – to postulowana treść nowej normy. Z kolei autorzy drugiej z petycji chcą możliwość nakładania kary grzywny za podrzucanie odpadów komunalnych do wiat śmietnikowych oraz w ich obrębie dopisać do Kodeksu wykroczeń. Zdaniem Biura Ekspertyz i Oceny Skutków Regulacji ustawa o utrzymaniu czystości i porządku gminach nie jest dobrym miejscem na tego typu zmiany legislacyjne, lepszym jest art. 145 Kodeksu wykroczeń. Ponadto biuro proponuje objęcie nowego wykroczenia obowiązkiem przywrócenia do stanu poprzedniego. W sejmowej opinii podkreślono, iż przedmiot petycji jest doniosły społecznie. Wprowadzenie takiej zmiany pozwoliłoby Policji na wszczynanie postępowań, w tym nakładanie mandatów za wyrzucanie śmieci do cudzych wiat śmietnikowych. Jeśli chodzi o strażników miejskich, to konieczna będzie dodatkowo zmiana odpowiedniego rozporządzenia (w sprawie wykroczeń, za które strażnicy straży gminnych są uprawnieni do nakładania grzywien w drodze mandatu karnego)- odnotowano.

(Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”– 05.11.2024.).