Poniedziałek, 27 stycznia 2027
Poniedziałkowa „Rzeczpospolita” informuje: „Wybór rozliczeń składki na cały rok”. Przedsiębiorcy na skali i liniowym PIT mogą zdecydować, czy przy obliczaniu rocznej składki zdrowotnej uwzględniać przychody i koszty ze sprzedaży środków trwałych. Wybraną metodę stosują do wszystkich transakcji.
Od 1 stycznia 2025 r. firmy nie muszą już płacić składki zdrowotnej od środków trwałych. Jeśli jednak dla przedsiębiorcy na skali lub liniowym PIT rozliczenie przychodu i kosztu z ich sprzedaży okaże się korzystne, może je uwzględnić w rocznym rozliczeniu. Będzie mógł wtedy wybrać lepszą dla siebie metodę. Decyzja zależy od tego, za ile kupiliśmy środki trwałe i za ile je sprzedaliśmy, a także w jakiej części zostały już zamortyzowane. Druga metoda, czyli uwzględnianie sprzedaży środka trwałego, może się opłacić wtedy, gdy kwota ze sprzedaży plus dotychczasowa amortyzacja jest mniejsza niż koszt zakupu – wyjaśnia, doradca podatkowy w ATA Finance.
Zmiana zasad rozliczeń środków trwałych dotyczy też przedsiębiorców, którzy rozliczają się ryczałtem. Dlatego w nowych regulacjach nie dano im możliwości wyboru metody rozliczenia (tak jak przedsiębiorcom na skali i liniowym PIT), ponieważ na zmianie na pewno nie stracą.
(Źródło: „Rzeczpospolita”- 27.01.2025 r.).
„Rz” w dodatku „Tygodnik Przedsiębiorcy” zamieszcza tekst pod hasłem: „Zbiorniki, silosy i nie tylko”. Od 1 stycznia przepisy o podatku od nieruchomości wymieniają nową kategorię budowli: obiekty przeznaczone do składowania materiałów sypkich, gazowych i płynnych. Ich definicja jest na tyle pojemna, że może objąć magazyny mające formę budynków.
Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, obowiązująca od 1 stycznia br., wprowadza istotne zmiany w zakresie opodatkowania nieruchomości. Szczególną uwagę przyciąga załącznik nr 4 do ustawy, który jest odpowiedzią na długoletnie dyskusje i spory interpretacyjne toczące się wokół klasyfikacji obiektów budowlanych. Wśród wymienionych pozycji wprowadza się nową kategorię budowli: „obiekty, w których są lub mogą być gromadzone materiały sypkie, materiały występujące w kawałkach albo materiały w postaci ciekłej lub gazowej, których podstawowym parametrem technicznym wyznaczającym ich przeznaczenie jest pojemność”. Pod tą kategorią kryją się między innymi przede wszystkim różnego rodzaju zbiorniki i silosy.
Szczegóły na stronie pierwszej dodatku.
(Źródło: „Rzeczpospolita”- 27.01.2025 r.).
„Tygodnik…” informuje też: „Jaka stawka podatku od nieruchomości przy najmie komercyjnym”. Przestrzenie przeznaczone na najem komercyjny w ramach działalności gospodarczej podatnika mogą być opodatkowane stawką dla budynków mieszkalnych, jeśli służą trwałemu zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych posiadacza lokalu. Takie rozstrzygnięcie zapadło w uchwale Naczelnego Sądu Administracyjnego z października 2024 roku.
Sprawa dotyczyła ustalenia odpowiedniej stawki podatku od nieruchomości w kontekście najmu przez podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Zdaniem organów podatkowych podmioty, które wynajmowały lokale mieszkalne osobom fizycznym (bezpośrednio lub pośrednio), powinny płacić wyższą stawkę podatku od nieruchomości, tzn. stawkę przewidzianą dla budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej. Dla budynków mieszkalnych lub ich części przewidziana jest preferencyjna, niska stawka opodatkowania.
NSA wyjaśnił, że za „zajęcie na prowadzenie działalności gospodarczej” należy uznać jedynie te przypadki, gdy w obrębie wynajmowanej powierzchni wykonywane są faktycznie działania wypełniające definicję działalności gospodarczej, a budynek lub jego część pozostaje w dyspozycji przedsiębiorcy.
Więcej szczegółów na stronie ósmej dodatku.
(Źródło: „Rzeczpospolita”- 27.01.2025 r.).
Poniedziałkowy dodatek „Życie Regionów” odnotowuje natomiast: „Demograficzne problemy polskich samorządów”. W każdym regionie są powiaty, w których ubywa mieszkańców. Ale na Opolszczyźnie nie ma żadnego, w którym ich liczba by się zwiększyła w ciągu ostatnich 25 lat. Rosną ludnościowo wyłącznie miejscowości wokół wielkich miast.
Jak wynika z analizy danych w Polsce a latach 1998 – 2023 jedynie w 87 na 380 powiatów wzrosła liczba ludności. W pozostałych spadła, w tym w 18 o ponad 20 proc. Niepokoi fakt, że ponad trzy czwarte powiatów doświadczyły depopulacji, zaś aż 43 proc. straciło co najmniej jedną dziesiątą ludności. Władze krajowe, regionalne i lokalne muszą poszukiwać nowych metod zarządzania – uważają demografowie. To jednak wymaga działań w perspektywie kilkudziesięciu lat, a nie jednej czy dwóch kadencji. Tylko w 27 powiatach w ciągu kolejnych 25 lat nie zmniejszy się liczba ludności, które okalają największe miasta w Polsce.
Inna sytuacja dotyczy pozostałych powiatów. Tam samorządy nie poradzą sobie bez pomocy rządu. Samorządowych podkreślają, że zmiany demograficzne wymagają działań krajowych.
Więcej szczegółów na pierwszej stronie dodatku.
(Źródło: „Rzeczpospolita”- 27.01.2025 r.).
„Dziennik Gazeta Prawna” odnotowuje natomiast: „Mniej kredytu w gospodarce”. Miniony rok był szóstym z rzędu, w którym relacja kredytów bankowych do produktu krajowego brutto w naszej gospodarce się zmniejszyła. Według piątkowych danych Narodowego Banku Polskiego wartość należności banków od sektora niefinansowego nieznacznie przekraczała 1,4 bln zł i była o niecałe 5 proc. wyższa niż rok wcześniej. Ale PKB w ujęciu nominalnym urósł szybciej. Jak wynika z wyliczeń DGP, uwzględniających szacunki Międzynarodowego Funduszu Walutowego dotyczące wielkości naszej gospodarki, kredyty stanowiły 39,2 proc. PKB wobec 39,6 proc. rok wcześniej. W 2018 r. było to 55,8 proc. Obecnie jesteśmy na poziomie podobnym jak w 2007 r., czyli w trakcie pierwszego boomu hipotecznego napędzanego kredytami we frankach. Jeśli mamy wysokie stopy procentowe, to zniechęca do brania kredytów, a zachęca raczej do ich spłacania – wskazuje ekonomista firmy konsultingowej. Podkreśla jednak, że spadek w ostatnich latach był w znacznej mierze związany z inflacyjnym podbiciem PKB. Bankowcy już od kilku lat martwią się spadkiem znaczenia ich branży w gospodarce. Według DGP trudno o jednoznaczną ocenę trendu. – Odpowiedź zależy od tego, jaki to kredyt. Dobrze byłoby wtedy, gdyby rosły kredyty przedsiębiorstw, przede wszystkim w sektorze prywatnym i najlepiej inwestycyjne.
Pomimo utrzymujących się podwyższonych stóp procentowych apetyt Polaków na kredyt konsumpcyjny wciąż rośnie. Miniony rok był drugim z rzędu, w którym klienci indywidualni zwiększyli swoje zasoby bankowe o ponad 100 mld zł. W grudniu 2024 r. ich depozyty miały wartość 1,2 bln zł. To efekt dwucyfrowego wzrostu wynagrodzeń w ujęciu nominalnym.
(Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”- 27.01.2025 r.).
„DGP” zauważa dalej: „Więzienie to nie mieszkanie. Jego budowa jest objęta podstawową stawką VAT”. Budowa bloków więziennych jest z 23-proc. podatkiem od towarów i usług. Nie ma tu zastosowania 8-proc. stawka właściwa dla budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, bo bloki, w których przebywają więźniowie odbywający karę, nie służą stałemu zamieszkaniu. Stwierdził tak szef Krajowej Administracji Skarbowej i zmienił interpretację indywidualną dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 maja 2020 r..
O tę interpretację wystąpił przedsiębiorca (czynny podatnik VAT), który zawarł umowę na wzniesienie budynków zakwaterowania w zakładzie karnym. Argumenty podatnika: Wyjaśnił, że cele, w których osadzeni będą odbywać karę, będą stanowiły ponad połowę powierzchni budynku. Tym samym – jak twierdził podatnik – ponad połowa powierzchni będzie przeznaczona na cele mieszkaniowe. Dodał, że otrzymał z Urzędu Statystycznego w Łodzi odpowiedź potwierdzającą, że budynki zakwaterowania osadzonych mieszczą się w grupie 113, klasie 1130 „Budynki zbiorowego zamieszkania”. Uważał więc, że może zastosować przy budowie stawkę 8 proc. VAT zgodnie z art. 41 ust. 12 ustawy o VAT. Przepis ten dotyczy: dostawy, budowy, remontu, modernizacji, termomodernizacji lub przebudowy obiektów budowlanych lub ich części zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym.
Innego zdania był jednak szef KAS. W interpretacji zmieniającej stwierdził, że choć wznoszone przez podatnika budynki zakładu karnego są sklasyfikowane w dziale 11 PKOB, to jednak nie są budynkami służącymi stałemu zamieszkaniu, a takie kryterium – jak podkreślił – wynika z art. 2 pkt 12 ustawy o VAT.
(Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”- 27.01.2025 r.).
W „DGP” czytamy również:. „Usługi hotelarskie i gastronomia to ani najem, ani dzierżawa”. Spółka, która zarabia na usługach hotelowych, sanatoryjnych i konferencyjnych, nie uwzględnia przychodów z tego tytułu w limicie decydującym o tym, czy jest ona spółką nieruchomościową – orzekł WSA we Wrocławiu.
Potwierdził tym samym ukształtowaną już linię orzeczniczą sądów wojewódzkich. Wyroki te są jednak na razie nieprawomocne. Ostatecznie spór rozstrzygnie Naczelny Sąd Administracyjny. Chodzi o definicję zawartą w art. 4a pkt 35 lit. b ustawy o CIT. Jest ona bardzo zawiła, ale kluczowe jest to, że dotyczy przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy, leasingu i innych umów o podobnym charakterze lub z przeniesienia własności, których przedmiotem są nieruchomości lub prawa do nieruchomości. Najnowszy wyrok zapadł w sprawie spółki, której przeważający przedmiot działalności jest związany z prowadzeniem hoteli i innych, podobnych obiektów zakwaterowania. Są w nich świadczone, oprócz zakwaterowania, także usługi: gastronomiczne, rekreacyjne, lecznicze, konferencyjne, turystyczne. Po zakończeniu pobytu gość hotelowy otrzymuje od spółki fakturę, na której są wyszczególnione rodzaje wyświadczonych usług. Odrębnie są wymienione: usługi obejmujące nocleg ze śniadaniem, usługi gastronomiczne, parkingowe, rekreacyjne, wstęp do stref dla dzieci, korzystanie z boisk, wypożyczenie sprzętu sportowego, usługi gabinetów masażu i kosmetyczne. Spółka uważała, że przychody ze świadczenia usług hotelarskich, leczniczych oraz konferencyjnych nie są przychodami, o których mowa w art. 4a pkt 35 lit. b stawy o CIT. Nie należy więc brać ich pod uwagę, żeby ustalić, czy spółka jest nieruchomościową w rozumieniu tego przepisu.
Nie zgodził się z nią dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej. W swojej interpretacji stwierdził, że dominującym elementem umowy o świadczenie usług zarówno hotelarskich, jak i konferencyjnych jest najem. Natomiast usługi świadczone w obrębie obiektu oraz zapewniające kompleksową obsługę mają charakter dodatkowy wobec głównej funkcji usługi, jaką jest wynajem. To oznacza – stwierdził fiskus – że jeżeli świadczeniem głównym umowy mieszanej, tzw. hotelowej, jest korzystanie z rzeczy (oddanie części nieruchomości do używania), to taka umowa nienazwana ma charakter podobny do kodeksowej umowy najmu, z czym nie zgodził się WSA we Wrocławiu.
(Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”- 27.01.2025 r.).
„DGP” w dodatku „Podatki i Księgowość” odnotowuje również: „Podatek od przychodów z budynków wymaga generalnego remontu”. Niezależenie od tego, czy jest się zwolennikiem niskich podatków, czy wyższych obciążeń fiskalnych, trzeba się zgodzić co do tego, że system podatkowy powinien być bardziej przejrzysty. Niestety, jak pokazał ranking Tax Foundation 2024, nasz system podatkowy znajdował się na 31. miejscu pośród 38 badanych państw członkowskich OECD (cyt. za Inforlex.pl) i marnym pocieszeniem jest to, że nastąpiła dwumiejscowa poprawa w porównaniu z rokiem poprzednim. Zanim zostaną podjęte radykalne działania zmierzające do przebudowy systemu podatkowego, warto się zająć w pierwszej kolejności przypadkami nadprodukcji legislacyjnej. Do tej kategorii zaliczają się art. 24b ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych dalej: ustawa o CIT) i art. 30g ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które dotyczą właśnie podatku od przychodów z budynków.
W pierwotnym założeniu miał to być podatek minimalny obciążający podatników, którzy dysponując i wykorzystując w działalności gospodarczej nieruchomości o wysokiej wartości, na bieżąco uzyskują stratę podatkową lub są zobowiązani do zapłaty podatku dochodowego w niesatysfakcjonującej fiskusa wysokości. Podatek ten nie spodobał się nie tylko podatnikom, którzy mieli zastrzeżenia (uzasadnione) do treści przepisów, lecz także Komisji Europejskiej (co zresztą doprowadziło do radykalnej zmiany przepisów).
Podatek od przychodów z budynków według obowiązujących przepisów nie stanowi definitywnego zobowiązania podatkowego. Wynika to z tego, że nawet jeśli w skali całego roku podatnik poniesie stratę, to na złożony wniosek odzyska zapłacony w trakcie roku podatek. Nim jednak zwrot taki otrzyma, musi się liczyć z tym, że organ zweryfikuje zasadność wniosku (np. w ramach czynności sprawdzających).
Szczegóły na stronie pierwszej dodatku.
(Źródło: „Dziennik Gazeta Prawna”- 27.01.2025 r.).
„Kurier Szczeciński” zauważa: „Zarzuty dla deweloperów i projektantów”. Policjanci przymusowo doprowadzili do stargardzkiej komendy cztery osoby, zdaniem prokuratury odpowiedzialne za sprowadzenie 12 maja 2022 r. bezpośredniego niebezpieczeństwa zdarzenia, w postaci zawalenia się budynku przy ul. Armii Krajowej 8B w Stargardzie.
O zatrzymaniach pisaliśmy w „Kurierze Szczecińskim” 23 stycznia, dzień po zleconym przez stargardzką prokuraturę przymusowym doprowadzeniu i zatrzymaniu 4 osób. Wówczas ze względu na dobro postępowania nie podano nam szczegółów. Teraz prokurator potwierdza, że 22 stycznia br. doszło do zatrzymań. Zatrzymano dwóch inwestorów Eryka S. i Tomasz Ś., którym postawiono zarzuty.
– Będąc odpowiedzialnymi za zorganizowanie procesu budowy, z uwzględnieniem zawartych w przepisach zasad bezpieczeństwa i ochrony zdrowia, nie dopełnili swoich obowiązków – informuje rzecznik Prokuratury Okręgowej w Szczecinie. – Nie uzyskali aneksu do wydanej decyzji budowlanej, pomimo wprowadzenia w trakcie budowy istotnych zmian, powierzyli sprawowanie roli kierującego pracami budowlanymi osobie, która nie miała wykształcenia budowlanego, nie zobowiązali też kierownika budowy do sporządzenia dokumentacji powykonawczej, cedując to częściowo na autora projektu budowlanego, nie sporządzili z kierownikiem budowy pisemnej umowy kształtującej uszczegółowione obowiązki i nie interweniowali, mimo nienależytego sporządzania przez kierownika budowy dziennika budowy oraz nienależytej obecności na placu budowy – wylicza zaniedbania deweloperów prokurator.
Szczegóły na stronie pierwszej i trzeciej poniedziałkowego wydania „Kuriera”.
(Źródło: „Kurier Szczeciński”- 27.01.2025 r.).